သူ႕အဆင္းႏွင့္
သူ႕အခ်င္းႏွင့္
ဘယ္သူနင္းနင္း
ဘယ္သူညွင္းညွင္း
ပင္ယံတခက္ခ်င္းလည္း ေ၀
ေျမေပၚသက္ဆင္းလည္း ေၾကြ
ေႏွာင္းတေျမ့ေျမ့
ေဆာင္းတေကြ႕၀ယ္
သူ႕အလွည့္ ေရာက္ေလေတာ့
အံခံတြင္းပါ ခိုင္တုန္ခ်မ္းေစေရာ့
မာန္တင္းကာ မိုင္ကုန္လြမ္းမေျပေတာ့တယ္
ေဆာင္းပြင့္တဲ့ပန္း....။
ရႊမ္းသိဃၤ (တနသၤာရီ)
(၉-၁-၂၀၁၂)
0 comments:
Post a Comment