မ်က္လႊာတစ္ခ်က္ျပမွ
ရင္ခုန္ခြင့္တခဏရတဲ့အျဖစ္
အရိပ္အျမြက္ျပရုံေလးႏွင့္
၀ွက္ထားတဲ့ ႏွလုံးသားကို စီမံခြင့္ရပါ့မလား..။
တခါတခါ ေတြးပူတတ္တဲ့အက်င့္ႏွင့္
အားနာတတ္တဲ့ ဓေလ့ေလးေတြသာ မရွိရင္..
ညီမွ်ျခင္းရဲ႕ တစ္ဘက္တစ္ခ်က္မွာ
ရလာဒ္ေကာင္းေတြ ဖန္တီးခြင့္ရေကာင္းရဲ႕
စည္းတဲ့ ....
အျဖဴေရာင္အေနာက္ခံမွာ နဲနဲႏွင့္ ပါးပါးေလး ေဆးျခယ္ခြင့္မရွိေသးခင္..
ထပ္ထပ္ေ၀းရဦးမယ္တဲ့...။
အသိႏွင့္သတိတဲ့....
သိရက္ႏွင့္လည္း မိုက္ခ်င္ေသးတယ္..
ေနာင္တႏွင့္ နဘမ္းသတ္ခဲ့တာလည္း အၾကိမ္ၾကိမ္
ေႏွာင္ဖြဲ႕ မဲ့ အၿငိဳးအေတးေတြအၾကား
အခိုးအေငြ႕ ေတြအလား လြင့္ထြက္သြားတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို
ညေမွာင္ထဲ ထထေကာက္ရတာက အေမာ..
အာေခါင္ေပါက္မတတ္ ဆိုညည္းရတဲ့ လြမ္းေတးေတြသာ
အသက္၀င္တဲ့ ေမွာ္အတတ္သြင္းခြင့္ရမယ္ဆိုရင္
ဘယ္သို႕ ဘယ္ခ်ိန္ ဘယ္ေနရာ ဘယ္ဘ၀...
အဆုံးစမဲ့ အနႏၱ အနႏၱ ျဖင့္
ဆုံမွတ္တစ္ေနရ အတည္တက် ရခ်င္တယ္...။
ပလူပ်ံမတတ္ ခ်စ္တံခါးေတြ ကို
အမုန္းမဲ့ ေသာ့ခ်က္ေလးေတြႏွင့္သာ
ကုေဋကုဋာ အသခ်ၤာ ဖြင့္လွစ္ခ်င္ၿပီ..။
ပုရစ္ဖူးေလးေတြသာ စကားေျပာတတ္ရင္..
ေ၀သမွ်ရာသီတိုင္းမွာ...
အလြမ္းေတြႏွင့္ ေျမခခဲ့ရတဲ့ ဥပေမယ်တစ္ခုျဖစ္ေစမွာပါ..။
အခ်စ္ေတြသာ ထပ္မစိမ္းလန္းခ်င္ေနပါေစ..
ရွိရင္းစြဲအခ်စ္ေတြ မညႈိးႏြမ္းဖို႕
မက္မက္ေမာေမာ သတိရခြင့္ေလးႏွင့္
ရင္ခုန္မႈ တစ္ဘက္တစ္ခ်က္ အေ၀းမွာ
လြမ္းေတးေတြ ဖြဲ႕ ဆိုရင္း
တစ္ေန႕ မွာ တစ္ၾကိမ္ေတာ့ ေပြ႕ ဖက္ ရွင္သန္ေနပါရေစ..။
ရႊမ္းသိဃၤ (တနသၤာရီ)
(၂၃-၅-၂၀၁၂)
0 comments:
Post a Comment