တိမ္လႊာမို႕ေမာက္ ၊တေျဖာက္ေျဖာက္ႏွင့္
ဗြက္ေပါက္ေအာင္မ်ဳိး၊လမ္းေတြဆိုးလိမ့္
ႏွင္းမိုးကရြာ၊ ထီးမပါေတာ့
စြယ္တာဦးထုပ္၊အျမန္ထုတ္ရုံ
မလုံတလုံ ဆံစပုံထြက္
အေတြးႏွယ္ယွက္ကာ
လြမ္းမိျပန္သည္ ျမန္မာျပည္။
သို႕ပင္သည္ခါ၊ျမန္ျပည္မွာကား
ရာသီမိႆ၊ၾကယ္စိၾတလင္း
ရြက္ေဟာင္းကေၾကြ၊ညြန္႕ဖူးေ၀သမို႕
ေႏြဦးဂိမာန္၊ခါေတာ္သၾကၤန္၀ယ္
ပိေတာက္လည္းခူး၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးရက္ကုိ
စိတ္ကူးႏွင့္ေရး၊ျပန္ေျပာင္းေတြးမိေတာ့သည္..။
သို႕ႏွယ္သုိ႕ခါ၊ ေႏြအခါလို႕
ဆိုပါေသာ္လည္း၊ ႏွင္းမစဲမို႕
တြဲလဲတြဲခို၊ ႏွင္းပြင့္ပ်ဳိႏွင့္
အပင္အိုထက္၊ တြယ္ကာဆက္ေန
ပန္းသို႕ေ၀စုိ၊ ေမာ္စကုိေျမ၀ယ္
အသြယ္သြယ္ေငး
ၾကိမ္ၾကိမ္ေဆြးငို
ရင္မွာထားသို
လြမ္းစိတ္ပိုၿပီ..ခ်စ္ျမန္ျပည္..။
ရႊမ္းသိဃၤ(တနသၤာရီ)
(၉-၄-၂၀၁၁)
( ႏွင္းမိုးေတြရြာေသာ ေႏြဦးေပါက္ရာသီေန႕ အမွတ္တရ)
0 comments:
Post a Comment