အသက္၀င္လာေသာ ျမန္မာဂႏၳ၀င္ကဗ်ာေလး(၅)- (ဗုံၾကီးသံ)

အခုရက္ပိုင္းအတြင္း စာေရးသူ အညာဓေလ့ စာေပမ်ားႏွင့္ ျမန္မာရိုးရာဓေလ့ေတြအေၾကာင္းေရးထားတဲ့ စာအုပ္မ်ားကို ဖတ္ျဖစ္သည္။အထူးသျဖင့္ ျမန္မာဂီတဥယ်ာဥ္ စာအုပ္ေလးကိုဖတ္ျဖစ္သည္..။ ျမန္မာဂီတဥယ်ာဥ္ စာအုပ္ေလးကိုဖတ္လိုက္ျခင္းျဖင့္ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၊ မင္းသု၀ဏ္၊ တကၠသုိလ္ဘဘၾကီးတို႔က ေရြးခ်ယ္စုစည္းေပးထားျခင္းေၾကာင့္ ျမန္မာ့သမုိင္းတေလွ်ာက္ ေရးဖြဲ႕ခဲ့ေသာ အုိးစည္သံ၊ ဒုိးပတ္သံ၊ ဗုံၾကီးသံ၊ ေျဗာသံ၊ စည္ေတာ္သံ၊ ေလွေတာ္သံ၊ ေကာင္းကင္ၾကဳိးမ်ားအနက္ လက္ေရြးစင္ အေကာင္းဆုံးမ်ားကို ေလ့လာခြင့္ရခဲ့သည္..။ စာေရးသူအတြက္ေတာ့ မ်ားစြာအက်ဳိးရွိလွသည္..။ သထုံေခတ္၊ သေရေခတၱရာေခတ္၊ ပုဂံေခတ္၊ အင္း၀ေခတ္၊ ကုန္းေဘာင္ေခတ္၊ ေႏွာင္းေခတ္တုိ႔မွ ျမန္မာတုိ႔၏ သဘင္ပညာ သမုိင္းခ်ဳပ္ႏွင့္ ျမန္မာတုိ႔၏ တူရိယာမ်ားအေၾကာင္းကိုလည္း ရွင္းလင္းေဖာ္ျပေပးထားသည္မို႕ စာေရးသူအတြက္ ဗဟုသုတရေစသည္..။ ၄င္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ စာေရးသူ အတြက္ အညာဓေလ့ကုိ ေဖာ္ညႊန္းျပသ ပုံေဖာ္ျမင္ေယာင္ေစတဲ့ ေတးကဗ်ာကေတာ့ ဗုံၾကီးသံ ကဗ်ာေလးပါပဲ..။ ေရးဖြ႕ဲသူကိုေတာ့ အတိအက်မသိရေပမယ့္ ယေန႕တုိင္ရွင္သန္ေနဆဲ ဗုံၾကီးသံေတးကဗ်ာ ကေတာ့ ျမန္မာ (အထူးသျဖင့္-အညာေဒသ) ရဲ႕ ခ်စ္စဖြယ္ ရိုးရာအမွတ္သေကၤတတစ္ခုဟုဆိုရင္ မွားမည္မထင္ပါ..။



အညာေဒသဟု ဆိုလိုက္တာႏွင့္ မိုးေခါင္ေရရွားတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ေျပးျမင္မိၾကေပလိမ့္မည္..။ သို႕ေသာ္ျငားလည္း ထိုျမင္ကြင္းေတြကို စိမ္းလန္းေသာအသြင္ေျပာင္းဖို႕ရာ အမ်ဳိးမ်ဳိးၾကိဳးစားၾကရာ၀ယ္ ေဒသဓေလ့တစ္ခု အေနျဖင့္ ဗုံသံေပး စည္တီး ျမည္ဟီးေစၿပီး ဗုံၾကီးသံဟစ္ မုိးေခၚၾကရသည္..။( စာေရးသူတို႕ေဒသဘက္တြင္မူ မိုးေခၚလြန္ဆြဲပြဲ ၊ဘုရားကို ေရသပၸာယ္ ဆုေတာင္းမိုးေခၚတာ ႏွင့္တျခားဓေလ့မ်ားသာရွိသည္..။ဗုံတီးမိုးေခၚေသာ ဓေလ့ကို မေတြ႕ဖူးပါ..။)
ဗုံၾကီးသံ ၾကားစဥ္ ခဏ အတြင္းမွာပင္ အထက္၀ဠာမွ တိမ္တိုက္မ်ား တေရႊ႕ေရႊ႕ မည္းညိဳလာၿပီး မိုးစက္မိုးေပါက္အသြင္ေျပာင္း ရြာသြန္းၿဖိဳးေစသျဖင့္ ေတာင္သူဦးၾကီးတုိ႕အတြက္ စိုက္ပ်ဳိးေရးအတြက္ အခက္အခဲေတြေျပေပ်ာက္ေစသည္ေလ..။
ရိုးရာမပ်က္ အစဥ္အဆက္ တီးခတ္ၿပီး ဗုံၾကီးသံ ေတးကဗ်ာကို သီက်ဴးခဲ့ၾကျခင္းသည္ ကမၻာမွာ ျမန္မာ ဟူ၍ ရွိေနသေရႊ႕ေတာ့ ဆက္လက္ အသက္၀င္ေနဦးမည္သာ..။
ဗုံၾကီးသံေတးကဗ်ာေလးကို မွီး၍ Real Myanmar (Hip Hop) သီခ်င္းေလးကို ကဗ်ာခ်စ္သူေတြ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ ရွင္သန္ဖို႕ႏွင့္ ရိုးရာဓေလ့ကို တန္ဖိုးထားခ်စ္တတ္ဖို႕ ရည္ရြယ္ရင္း သီခ်င္းစာသားႏွင့္အတူ ေတးရုပ္သံကို ေရးသားေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါသည္.။ ( စာေရးသူကိုယ္တိုင္က ဗုံရွည္ဗုံၾကီးကို တကယ္မျမင္ဖူးေသးတာ ၀န္ခံပါတယ္..။ အညာသား တစ္ေယာက္မဟုတ္ေသာ္ျငားလည္း ျမန္မာျပည္သားတစ္ေယာက္ အေနျဖင့္ ျမန္မာဓေလ့ေလးေတြကို ျမင္ေယာင္သိရွိထားသင့္သည္မို႕ အညာဓေလ့ မိုးေခၚ ဗုံၾကီးသံေတးကဗ်ာ အသက္သြင္းထားေသာ ျမန္မာစင္စစ္ သီခ်င္းရုပ္သံကို ေလ့လာခံစားၾကည့္ပါလို႕ ေစ့ေဆာ္ေဖာ္ျပလိုက္ျခင္းသာ...။)

(သီခ်င္းစာသားတြင္ ျမန္မာရႈခင္းအလွ ၊ျမန္မာေတြရဲ႕မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္၊ စာေပယဥ္ေက်းမႈ၊ျမန္မာဓေလ့ ထုံးစံ၊ခ်စ္စရာစရိုက္ေလးေတြကို အေသးစိတ္ ေရးဖြဲ႕ထားတာမို႕ သီခ်င္းေလးကို ေလ့လာနားေထာင္ၾကရင္း ညေန ေနညိဳရင္ ရိုးရာဓေလ့ ဗုံၾကီးသံႏွင့္အတူ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ထုံမႊန္းေနသည့္ ေရႊဘိုကို တမ္းတ မွန္းဆ အလြမ္းေျပႏိုင္ပါေစ...)

( ၿမန္မာ....ၿမန္မာ....ၿမန္မာ....)
တေကာင္းကစ တည္လာခဲ့တဲ့ ၿမန္မာ့ယဥ္ေက်းမွႈေတြနဲ႔ ၿမန္မာ့စိတ္ဓာတ္၊ အာရွသမိုင္းမွာဓားထက္ခဲ့တဲ့ၿမန္မာ ေရႊၿပားခက္ နန္းေဆာင္ စိန္ေရာင္ေတာက္ေနတဲ့ ၿပသာဒ္ေတြနဲ႔ ေတာင္အာရွမွာ တန္ခိုးထြားခဲ့တဲ့ ဒုတိယၿမန္မာနိုင္ငံေတာ္ၾကီးအေၾကာင္းကို ရိုးမေတာင္တန္းၾကီးေတြက ေၿပာၿပေနလိမ့္မယ္။ ထန္းလံုးခံတပ္ၾကီးေတြနဲ႔ မုဆိုးဘိုရြာကစလို႔ ၿမန္မာအမ်ိဳးသားေတြ စည္းလံုးၿပီး မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္နုိုးၾကားေစခဲ့တဲ့ တတိယၿမန္မာနိုင္ငံေတာ္ၾကီးအေၾကာင္းကို ၿမန္မာမွႈ ၿမန္မာဟန္ပန္ေတြကို ေမ့ေဖ်ာက္ခ်င္တဲ့ မင္းတို႔အတြက္ ေရႊဘိုဗံုသံၾကားရင္ ၿမန္မာဆိုတာ မင္းတို႔မေမ့ၾကနဲ႔.....။
ညေနေနညိုရင္ ေရႊဘိုကိုလြမ္းမိတယ္.....၊
မဂၤလာဗံုရွည္သံ ၿမန္မာဟန္အသံၾကားရမယ္...ၿမန္မာဟန္ပန္ ၿမန္မာသံေတြကို မခ်စ္တတ္တဲ့ မင္းတို႔အတြက္ “ေရႊဘို ဗံုသံတဲ့ေဟ့” ၿမန္မာမွန္ရင္နားဆင္လွည့္ ငါဆိုေနတဲ့ဒီသခ်င္းကို ၿမန္မာမစစ္ရင္မင္း နားမေထာင္နဲ႔...နားေထာင္ၿပီးမွ နွာေခါင္းရွႈံ႕မိရင္ မင္းေသြးေနွာေနတာရွက္ဖို႔ေကာင္းတယ္....။
အရင္ကဆို တို႔ေရႊဘို၊ ရန္ၾကီးေအာင္ ကုန္းေဘာင္ခလို႔ ေဘးရန္ၿပိဳ နာသိခၤ ငါးမည္ရမုဆိုးဖို ဖိုေလးဖို တစ္ဖိုဆန္းထ ဦးေအာင္ေဇယ် ရာဇ၀င္နန္းစ ပါရမီရွင္မင္းေယာက္်ားပဲ ဘုန္းလက္ရံုးေတြ မီးဟုန္းဟုန္းစြဲ၊ ကြဲလြဲေနတဲ့ရြာငယ္ေတြကို စုစည္းၿပီးေတာ့ ထန္းလုံုးတပ္ကာ တပ္မဟာမွာ စစ္ဘီလူးစီးသလို နိုင္ငံသစ္အတြက္ အသက္ေတြစြန္႔ၾက သံမွႈန္စားတိုင္းတစ္ပါးသားမွ တို႔ဓားတံုးမယ္ သူတို႔မွတ္ၾက ေရႊဘိုသားကုန္းေဘာင္သမိုင္းကို ေသြးနဲ႔ေရးၿပီး ၿမန္မာမွန္တိုင္း ဧရာ၀တီအတြက္ဆို အသက္စြန္႔ဖို႔ အဆင္သင့္ၿဖစ္ၿပီး စိတ္ထဲကညီ ညီညာလို႔ ၿပည္ခြင္သာကုန္းေဘာင္သမိုင္းက ေရႊေရာင္လႊမ္းမဲ့ ေတာင္အာရွ၊ ကမၻာေပၚမွာ ၿမန္မာေဟ့ဆို အကုန္ဒူးတုတ္ခဲ့ အတိတ္သမိုင္းကို အတိတ္မွာထားဆို မင္းတို႔ေခတ္ေရာက္မွေမ့ၿပစ္ေတာ့မလား၊ ရာဇ၀င္မွာစာတင္ေလာက္တဲ့ ကို႔သမိုင္းေၾကာင္းကို ေဖ်ာက္ၿပစ္ေတာ့မလား...။
ရွိတ္စပီးယား ၿပဇာတ္သိၿပီး ဦးပုည ၿပဇာတ္အေရးအသားမင္းေမ့ အန္နီေမးရွင္း အေရးအသားတစ္ခုကို ဆဒၵန္ဇာတ္မွာ ရွာရင္မင္းေတြ႕ ဗီသိုဘင္၊ မိုးဇက္ သိၿပီး အလကၤာေက်ာ္စြာ စိန္ေဗဒါ မင္းေမ့ (Earing) အီးရားရင္း နဲ႕အသံညိွတဲ့ ၿမန္မာဆိုင္း၀ိုင္းကို ကမၻာမွာမင္းေတြ႕ ဗီကာဆို၊ ဗန္ဂိုးရဲ႕ပန္းခ်ီလက္ရာေတြ ကမၻာေက်ာ္ေပမဲ့ ဦးေငြကိုင္ ဆီေဆးတစ္ခ်ပ္ေတာ့ မင္းမၿမင္ဘူးရင္ ၾကည့္ေစခ်င္တယ္... စည္း၀ါးညီ ကာရံကိုက္လို႔ ေတာ္၀င္နန္းထိုက္တဲ့ တို႔ၿမန္မာဂီတ ေၾကးၾကိဳး၊ သေရ၊ ေလ၊ လက္ခုပ္နဲ႔(၇) ပါးသံစဥ္ ၿမန္မာဟန္ပီသ ခန္႔ညားလို႔အားရစရာ စင္ၿမင့္ထက္ ရုပ္သံသဘင္နဲ႔ ေၿမ၀ိုင္းမွာ ဇာတ္ခံုခင္းလို႔ အပ်ိဳေတာ္သီခ်င္း ငါရင္ခံုေနဆဲ သၾကၤန္ခ်ိန္ခါဆို ဆရာၿမိဳ႕မရဲ႕ တူးပို ဒိုးသံ နားထဲစိမ့္၀င္ ေအာင္ပင္လယ္ မႏၱလာအလိုက္နဲ႔ နန္းေတာ္ေရွ႕ကတို႔ကိုၾကီး“ တင္” စည္းခ်က္ညီ ၿမန္မာအက အလွကို စည္းကမ္းထြင္တဲ့ အေမေထြးေလးနဲ႔ အင္း၀ေခတ္စာေပအေရးအသား ရွင္ေလးပါးလည္း ၿမင္ေရာင္ေနဆဲ ဦးေရႊရိုး ေဒၚမိုးအကနဲ႔ ဒိုးပတ္အရိုင္သံ ၿမိဳင္ဆိုင္ေနတဲ့ စည္ေၿဗာသံၾကားရင္ ၿမန္မာအလွဴပြဲကို ၾကည့္ဖို႔လွမ္းခဲ့...။
ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္း ဆိုယဥ္ေက်းမွႈခ်င္း ကူးလူးဆက္သြယ္ ေခတ္စနစ္သစ္ အရင္းရွင္စနစ္မွာ စစ္ေၿမမသံုးပဲ လူမ်ိဳးခ်င္းဖ်က္မယ္ ပုခက္လႊဲမဲ့အနာဂတ္ေတြ လူမ်ိဳးၿခားကိုအထင္ၾကီးရင္ေတာ့ အမ်ိဳးေပ်ာက္မယ့္ အႏၱရာယ္မီးပဲ ၿမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြ ထိန္းသိမ္းၾကေတာ့၊ ေရႊမွန္ကင္းထင္းၿဖစ္ရမလို ၿမန္မာစိတ္ဓာတ္ေတြ ေအာက္တန္းမက်နဲ႔ ၊ လူမ်ိဳးၿခားစာ ထမင္းဖိတ္ေကြ်းၿပီး ၿမန္မာအလွဴပြဲမွာ ေရစက္မခ်နဲ႔ ေရႊညာေၿမေခ်ာင္းရိုးတေလွ်ာက္မွာ စည္ေဗ်ာသံေတြ ညံစီေ၀ေန ေစာရွႈပ္ဆန္ ငါးေၿခာက္ထမင္းနဲ႔ ၿမန္မာအလွဴပြဲကို ၿမင္ေရာင္ကာေန အေတာမသတ္တဲ့ေတာဇာတ္ဆိုၿပီး ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ၿပန္မနွိမ္နဲ႔ဟ...၊ တိုက္ပြဲ၀င္တို႔အဘိုးဓားရဲ႕ နယ္ခ်ဲ႕ေသြးေတြ ၿပန္ၿမင္ၾကည့္ၾက၊ ကမၻာအလယ္မွာ ၿမန္မာလွဖို႔ ေသြးနဲ႔ေရးတဲ့ စုတ္ခ်က္ေတြ ဇာတိေၿမသမိုင္းအေၾကာင္းကို ဧရာ၀တီကအသိသက္ေသ၊ ေနထိုင္ပံု အ၀တ္အစားစတိုင္ေတြ အတုၿမင္ကာေလ အကုန္သံုးဆြဲၿပီး တခါတေလဆို ကိုယ့္ဟန္ပန္ေတာင္ ဘာလူမ်ိဳးမွန္းစိတ္ထဲေတြးမိ၊ ဒါေပမဲ့ ငါတို႔စိတ္ ၿမန္မာ၀ံသာနု အမ်ိဳးေစာင့္တရားလက္ကိုင္ထားၿပီး ထိန္းသိမ္းၾကပါဆို႔။
ညေန ေနညိုရင္ေရႊဘိုကို လြမ္းမိတယ္။
မဂၤလာဗံုရွည္သံ ၿမန္မာဟန္သံ ၾကားရမယ္။

ွဗုံၾကီးသံကဗ်ာကို အသက္၀င္ေစေသာ real myanmar ေတးရုပ္သံၾကည့္ရႈရန္


ရႊမ္းသိဃၤ(တနသၤာရီ)
၂-၃-၂၀၁၁
(ေတာင္သူလယ္သမားေန႕အထိမ္းအမွတ္အေနျဖင့္ အညာေဒသ ေတာင္သူမိုးေခၚဓေလ့ ဗုံၾကီးသံကဗ်ာေလးကို အမွီျပဳ ေရးလိုက္ျခင္းသာျဖစ္သည္..။)