က်ေနာ့္ရင္ခြင္မွာ ရွင္သန္ေနတဲ့ အနာဂတ္စိုက္ခင္းေလးမွာ
ၿပိဳက်ဖို႕ ငိုရတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးကုိေတာ့ မေျခြခ်ခ်င္ေတာ့ဘူး
အလကၤာႏွင့္ ေရာသမေဖ်ာ္ထားတဲ့ ကဗ်ာအိမ္ေလးမွာလည္း
အၾကင္နာမိုးေတြ ေၾကြက်ေနေစေတာ့မယ္
တျဖည္းျဖည္း ေရခ်ဳိးၿပီးတက္လာတဲ့ ေနမင္းၾကီးကိုၾကည့္ရင္း
စိတ္ညစ္မႈေတြေဖ်ာက္ထားတဲ့ နံနက္ခင္းမွာ
ငွက္ကေလးေတြကို ေတးဆိုခုိင္းမယ္...
ျမက္ခင္းေလးေတြေပၚမွာ ေက်ာခင္းရင္း ညဘက္မွာ ၾကယ္ေတြေရတြက္ၾကမယ္
စိတ္ကူးေတြကိုရြက္လြင့္ရင္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြႏွင့္ အသက္ဆက္ၾကမယ္
ေမွ်ာ္ရင္းလင့္သြားခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ႏွေျမာေနမယ့္အစား
ေႏြဦးေကာင္းကင္မွာ အနာဂတ္ရာသီအတြက္
အိပ္မက္လွလွေလးေတြ ေရးၾကမယ္
ႏွင္းဆီပြင့္တေထာင္လည္း လက္ေဆာင္မေပးခ်င္ေတာ့ဘူး
စကားလုံးတစ္ေသာင္းလည္း မလုံေလာက္ေတာ့ ရင္ထဲမွာပဲ ငုံထားမယ္
ယုံေတာ့ယုံတယ္ေနာ္
ပုံျပင္ေဟာင္းေတြထဲ မေပ်ာ္၀င္ေတာ့ရင္
အနမ္းတပြင့္ႏွင့္အလြမ္းတစ္စက္ ဆုေျခြမယ္...
မင္းကို ခ်စ္တာထက္ပိုတယ္..
လိုအပ္ရင္ထပ္ေျပာဦးမယ္...
ေသခ်ာၾကည့္ ...ရင္ထဲမွာ အခ်စ္သံစဥ္ႏွင့္ ျမဴးၾကြေနတဲ့ ႏွလုံးသားလွလွရွိတယ္။
ရႊမ္းသိဃၤ(တနသၤာရီ)
၂၆-၁၁-၂၀၀၉
0 comments:
Post a Comment